Mijn ode aan Edith

Deze update gaat niet over de marathonvergadering van 12 uur die we vrijdag in Den Bosch gehad hebben, de verkiezingsretoriek die daar voorbij kwam, of de verschillende moties die daar voorbij kwamen. Dit bericht gaat over ‘mijn’ fractievoorzitter Edith van Dijk, mijn maatje, mijn politieke voorbeeld. Dit is een ode aan haar.

“Daar zaten we dan gisteren voor de laatste keer zij aan zij in Den Bosch. Ik hoop nog een periode door te kunnen gaan, Edith kiest voor zichzelf. Dat is uiteindelijk de belangrijkste stem die je kunt vergeven.

Politiek is zwaar. De nummer 1 zijn nog zwaarder. Het hebben van een gehoorprobleem maakt het allemaal nog lastiger. Een Statenzaal is soms net een golfslagbad. Het galmt aan alle kanten en er is altijd iemand iets aan het roepen. Dus bereidt Edith zich voor mijn gevoel altijd dubbel zo hard voor. En tijdens een debat ziet ze altijd alles en speelt ze daar meteen op in.

8 maanden mag ik nu als collega links van haar zitten. Edith in het midden van onze fractie. Edith als hart van onze fractie. Edith soms als de moeder van onze fractie. ‘Let je even op Kevin, daar gebeurt iets wat je straks in je inbreng moet meenemen. Maak er maar even een aantekening van’. En verdulleme, die vrouw heeft altijd gelijk! Mijn inbrengen in de Staten zijn stuk voor stuk beter door de tijd, energie en aandacht die ik van mijn ervaren vriendin mag krijgen. Een politieke collega die mij mijn ontwikkeling gunt. Zo moest ik van haar de begrotingsbehandelingen doen, een taak die normaliter bij de fractievoorzitter ligt. ‘Doe jij het nu maar. Dat is goed voor je ontwikkeling. Niet bang zijn, ik steun je’.

En die steun kreeg ik, en voelde ik ook. En achteraf een grote glimlach en een mooi moment samen. Edith zit niet in de Staten voor zichzelf. Ze zit er voor Brabant en haar collega’s. Wat een topcollega ga ik missen.

Het meeste ga ik nog wel de bijdragen van Edith zelf missen. Als haar collega mag ik er in de voorbereiding bij zijn als we in ons fractieoverleg de stukken voorbespreken. Daar laat de activistische Edith zich altijd zien. Edith=sociaal-democratie. Zelfs in de diepste diepten van abstracte onderwerpen weet ze haar sociale waarden te leggen. En altijd stelt ze gezondheid en welzijn centraal, ook al lijkt een onderwerp daar in eerste instantie niet over te gaan. Ik zit er dan met verwondering naast. Een provinciaal inpassingsplan gaat uiteindelijk ook over gezondheid. ‘Nu verdelen we de ruimte, dan moet je oppassen en het goed regelen voor toekomstige generaties’.

Het met elkaar in gesprek gaan hoe we dat verhaal terugbrengen naar de essentie in 2 a 3 minuten geeft mij altijd de meeste lol. Daar kan ik af en toe een mooie bijdrage terug leveren. Want dan kom ik bij een ander groot talent van mevrouw Van Dijk: niemand in de Brabantse politiek heeft meer kennis over het ruimtelijk domein. Als een Gedeputeerde moet opzoeken naar welke regeling of tekst er verwezen moet worden, geeft Edith het antwoord al. Haar parate kennis is bijna bizar te noemen, maar ook heel handig om rechts naast je te hebben zitten!

Als we dan samengewerkt hebben aan het beste antwoord op de vraag van de politieke dag, dan is het mooiste moment toch als Edith voor een onderwerp naar het spreekgestoelte loopt. Ze moet dan altijd rommelen met alle spullen. Ze moet dan ook als enige de hoogte van het spreekgestoelte aanpassen. Het ziet er altijd wat chaotisch uit.

Dan volgt er altijd een stilte. Dan zie je de last van Edith afvallen. Als Edith spreekt dan luister je. ‘Voorzitter, dank’. De ruis van de ruimte valt weg. Mijn politieke maatje spreekt. Brabant wordt weer een beetje beter.

Ik ga je oprecht missen ‘baas’. Ik heb er een vriendin voor het leven bij. En of je wilt of niet, je blijft mijn mentor. Jij maakt jouw keuze, ik heb daar respect voor. Vanaf nu zijn de zijwieltjes eraf. Hopelijk groeien we als fractie de komende periode. Dan mag ik bij een nieuwe groep proberen wat van mijn kennis over te dragen. Hopelijk met net zoveel rust en begrip als jij dat deed Edith. En voor die artikelnummers bel of app ik je nog wel eens een keer 😉”